Polana Mchów

- Twoje życie nie wydaje się zbytnio interesujące. Bo czym jest życie bez historii? Każdy miał kiedyś jakieś złe i dobre chwile. W mym życiu więcej tych złych Ale może właśnie to, czyni je tak interesującym.
mrugnęła doń okiem, po czym owinęła swe spracowane łapki ogonem.

-Ja też miałam dobre i złe chwilę może złych było trochę więcej ale teraz staram się żeby było jak najwięcej tych dobrych. Zobaczymy życie przyniesie.
Powiedziała i spojrzała na drzewo gdzie siedział Simba. Kot dostrzegłszy że ta na niego patrzy, zeskoczył z drzewa, podbiegł do niej i przycupnął przy jej boku.

- Więc jednak nie jesteś taką nudną istotą za jaką cię uważałam. A może jednak odpowiesz mi o czymś... Byłaś kiedyś zakochana?
Uśmiechnęła się doń, w końcu to nic zlego, nawet śmierci zdarza się czuć.

Nie spodziewała się tego pytania. Nie znosiła takich pytań o miłości związkach itp. Musiała wrócić do przeszłości.
-tak kiedyś byłam zakochana ale to było dawno i trwało krótko. Wybacz nie chce o tym mówić.
Powiedziała szybko i odwróciła łeb. Kocur drzemał przy niej spokojnie jakby byli tu zupełnie sami. I ona chciałaby być teraz sama ze swoimi myślami które teraz wróciły i wierciły dziurę w jej głowie.

- Temat ktory boli, to urocze. Przynajmniej jak czujesz ból to wiesz że żyjesz.
zaśmiala się pod pyskiem. Miłość cóż za dziwne uczucie jak jest to daje sens naszemu życiu jak jej brak lub gdy się skończy, sprawia że nasza dusza powoli umiera. Cóż tak już ten świat jest stworzony.
- Jakie było jego miano?
spytała się, jakoby zaciekawiona była. A może po prostu chciała dobić suczkę.

Zatopiona we własnych myślach w pierwszej chwili nie dosłyszała co mówi nieznajoma. Ocknęła się dopiero po chwili.
-Co mówiłaś? Ah miano.. Zwał się chyba Ivrith jeśli dobrze pamiętam choć już tyle czasu minęło, nawet nie wiem czy on żyje. A nawet jeśli to nie moja sprawa.
Burknęła ostatnie zdanie. Mało ją obchodził, chciała o nim zapomnieć a nagle ktoś chce żeby jednak nie mogła zapomnieć.
Świetnie, dopiero co niedawno wróciłam i już trzeba zejść na ziemię. - pomyślała

-Ivrith to mój. Brat i żyje. Wróci bo ma wiele spraw do załatwienia.
powiedziała z uśmiechem czekając na jej reakcję. Ból, pewnie poczuła jego namiastkę.

Nie wierzyła w to co słyszy. Ten drań przeklęty jest jej bratem.
-Ah więc to twój brat i mówisz że wróci? Niech wraca bylebym go nigdy nie ujrzała na swojej drodze.
Wszystko w niej wrzało była wściekła bo cały jej piękny plan legł w gruzach. Miała tu znaleźć cisze i spokój a tymczasem wróciło piekło. Chciała stąd uciec gdzieś na koniec świata ale nie jest tchórzem.

- Więc dobrze pamietalam twe miano. Braciszek dużo mi o tobie opowiadał. Byłaś jego jedną z ulubienic jeśli można to tak nazwać. Głową nieraz od jego opowieści o tobie mnie bolała. Ponoć obdarzyłaś go potomkiem.
Uśmiechnęła się do niej unosząc koncik pyska.
- a nie widziałas podobieństwa między nami.

-A licho go wie ile on miał kochanek. Wkurzał mnie często. Tak miałam z nim dzieci ale straciłam z nimi kontakt i teraz nie mam już rodziny.
Posmutniała trochę. Życie jest okrutne.
-W pierwszej chwili nie zauważyłam podobieństwa ale jakby się bliżej przyjrzeć to fakt trochę jesteście podobni.

- Charakter ten sam, bynajmniej tak słyszałam. Kochanki on?! Nie, jaki był taki był, serce z kamienia miał ale rodzina była dla niego priorytetem. Zresztą jak i dla mnie. Jak wroci pewnie jego dusza mroczną zostanie Ale serce skamieniałe będzie ciebie szukało.
odparła.

-Nie jestem na razie gotowa na spotkanie z nim. Za dużo się wydarzyło abym mogła mu spojrzeć w oczy. Ale jeśli go kiedyś spotkasz to mu powiedz że nie zapomniałam o nim.
Rzekła uśmiechając się. Okolice przykrył już zmierzch a temperatura jeszcze spadła. Kot schował się pod łapy suczki grzejąc przy okazji jej brzuch.

- Dobrze odparła a teraz wybacz czas nagli.
wstała po czym wybiegla w pośpiechu.

Wyszła także