IndeksŚwięta Śnieżnych
Święto Zorzy Polarnej - 26/27 grudzień.
Wierzy się, że Pegaz, jako opiekun zmarłych może kontrolować duchy psów, które nie żyją, pozwalając im spoczywać w pokoju lub każąc pokutować za grzechy. W szczególną noc przesilenia zimowego sprowadzał na ziemię dusze złych zmarłych, aby Ci mogli spłacić dług za swoje złe czyny. Śnieżni wierzą, że składając dary w postaci ziół, miodu i płatków kwiatów są w stanie przebłagać Valestila za swe grzechy i sprawić, że dusze będą mogły zobaczyć niebiańskie światło. Jest to dzień, kiedy 'światła wędrują po niebie'. Nieboskłon przecina piękna i duża zorza polarna, w której widać duchy przodków Sfory Śniegu oraz samego Pegaza. Psy oddają mu ofiary, a bóstwo składa na ich czołach symboliczny pocałunek, który ma sugerować dobrodziejstwo i szczęście w życiu. Jeżeli jednak któryś z wiernych jest nieświadom własnych grzechów i nie okazuje skruchy, zostaje wtedy przez niego pominięty. Ci, którzy mają zdolności porozumiewania się ze zmarłymi, mogą porozmawiać z duchami. Całe to święto trwa dwa dni.
Święto Pegaza - 11 luty.
Psy dziękują bogu za udane polowania i przynoszą do świątyni różne owoce. Jest to to również czas, w którym na terenach stadnych odbywa się najwięcej zabaw, festynów i igrzysk. To dzień, w którym najważniejszy jest Pegaz. Śnieżni mają obowiązek w ten dzień modlić się do Boga o dobro dla członków stada i sojuszników. Święto kończy się, gdy na niebie zalśni swym blaskiem najjaśniejsza z gwiazd - Syriusz. iatr, który towarzyszy temu szepcze każdemu z psów do uszu, a ciche śpiewy rozbrzmiewają wszędzie, aby umilknąć do następnego razu...
Święto Spadającej Gwiazdy - 30/31 grudzień.
Niebo zmienia swój kolor, mroczna czerń przeobraża się w purpurę, na której gwiazdy lśnią jeszcze jaśniej, nadając tej nocy mistyczną atmosferę. W samą północ niebo przecina spadająca gwiazda, jej ogon ciągnie się kilometrami, podczas gdy sama trwa na niebie zaledwie przez kilka sekund. Nim zniknie za horyzontem, Śnieżni mogą wymówić trzy życzenia, które przy odrobinie szczęścia się spełnią. Życzenia wypowiedziane przez Śnieżynki utrzymują się przez 24 h. W to święto psy pierwszy raz rozpalają ogień, święty ogień, w który kapłani spalają zioła, których popiół i dym unosi się wysoko do nieba jako dar dla boga.
Święto Topnienia - 21 marzec.
„Szarą mgieł sukienką otulona,
z roztańczonym, psotnym wiatrem na ramionach,
budzi stare drzewa z zimowej tęsknoty,
wplata w bure pola promień słońca złoty;
maluje leciutką zielonością łąki,
rozwija zaspane i nieśmiałe pąki..”
Oto dzień, który mógłby nigdy nie nadejść. Zima odchodzi, zabierając ze sobą piękny biały puch. Tak cudownie skrzypiący pod łapami, przyjemnie chłodny i nadający światu bajkowy wygląd... Śnieg jednak musi zniknąć, bowiem na scenę wchodzi wiosna, sprzątając wszystko po swej poprzedniczce i pozwalając słońcu pozbyć się resztek śniegu. Ptaki zaczynają wracać z ciepłych krajów, a zwierzęta budzić się, świat znów ożywa, lecz nie dla Śnieżnych. Dla nich jest to smutny dzień, bo kochają zimę. Nadejście wiosny symbolizuje kolejne miesiące czekania, aż płatki śniegu ponownie spadną na ziemię. Psy zbierają się w kaplicy, gdzie na podeście znajduje się lodowa klepsydra, która pokazuje im, ile zostało do zakończenia zimy. Niebawem do świątyni wpadają słoneczne promienie, roztapiając klepsydrę - jest to znak, że zima właśnie dobiegła końca.
