Indeks~ Hymn.
Ogień to niszczycielska siła,
dla wrogów czerwona mogiła.
Żywioł dziki, nieokiełznany.
Samym Bogom odebrany.
Wtedy las płonie, a przeciwnik ginie.
Kiedy odór śmierci serce popiołem owinie...
Odwrotu już niema, śmierć w oczy zagląda.
Gdy na żarzone ciało jeszcze ukradkiem spogląda...
Nasza siła jak ptak ognisty,
powstaje z popiołów w ogniu krwistym.
Skrzydła swe nad światem rozpiera,
otula wiernego, a niewiernym poniewiera.
I kula ognista góruje na niebie,
niosąc światło, dogląda i Ciebie.
Aby ciemność ognia nie przytłoczyła,
aby wróg nie kąsał jadem jak żmija.
Ogień symbolem naszego życia,
Siły, nie dla wszystkich do zdobycia.
W naszych sercach żar płonie,
niech i w twym niewiernym kiedyś zapłonie.
By Nafre Eranie.
~ Motto.
"Ogień zniszczy ciemność wszelką, nada światu blask stracony,
bo cień czyni szkodę wielką, przez nas będzie przepłoszony."
~ Flaga.
By Shadia.
~ Godło.
By Drein Askarioth.
~ Historia.
Chaos - wielka, bliżej nie określona masa - pochłonęła w sobie cały świat. Jak okiem sięgnął, rozciągała się nicość. Jednak nic to dla nas zawsze COŚ - próżnia, ciemność. Jak więc wyobrazić sobie NIC?
Pewnego dnia - choć może i nocy, bo określić się tego nie dało - Chaos zaczął ustępować, odkrywając kolejno piękne, płynące miodem i mlekiem krainy.
Chaotyczna masa, zanikając zupełnie, pozostawiła po sobie trójcę wilków. Byli to bracia, różnili się jednak niesamowicie pod względem wyglądu i charakteru. Od początku wiedzieli, po co zostali zesłani i jakie są ich możliwości. Każdy ruszył w swoją stronę.
Biała sierść Shevara falowała i połyskiwała zdrowo, gdy ten głosił napotkanym psowatym swe nauki. Ostrzegał przed złem, dobro zaś wychwalał. Znalazł sobie wyjątkowe miejsce w sercach wielu i dlatego został okrzyknięty przez nich bóstwem dobra, patronem miłości.
Athero najbardziej z braci oddany był ogniu - i to głównie na nim się skupiał, podczas swoich przemów. Ci, którzy mogli podziwiać jego płonącą wręcz ognistoczerwoną sierść czuli się wybrańcami, orzekł bowiem razu pewnego Athero, iż tylko niektórzy patrzeć mogą na niego bez szkody - złu oddani lub w dobrze skąpani mogą oślepnąć na dni kilka. Tak właśnie został mianowany bóstwem neutralnym.
Dahaka - czarny, ogromny, zlewający się z mrokiem - wybrał inną metodę niźli bracia. Każdego napotkanego osobnika siłą zmuszał do wiary w niego. Pewnego dnia jednak rosły doberman postawił mu się - powiedział "nie" - i choć nie miał szans w walce, trwał przy swoim. Wtedy Dahaka doszedł do wniosku bardzo ważnego - mianowicie, iż chce mieć właśnie takich wiernych - takich, którzy potrafią się sprzeciwić! Porzucił dotychczasowych przymusowych wyznawców i zebrał w jedno wszystkie psy, których serca mrok zakrywał. Uczył ich sztuk walki i w krótko po tym został okrzyknięty bóstwem złym.
Znaleźli się i niewierzący - choć ich liczba zbyt duża nie była. Owa grupa żyła pomiędzy "obozami" wiernych. To oni właśnie postanowili zjednoczyć w całość trzy grupy oddanych bóstwom - łącznie ze swoją. I wedle słowa ich, tak też się stało. Wszyscy do zdania doszli jednego, iż winni nazywać się Sforą Ognia.
Shevar, Athero i Dahaka odlecieli, wcześniej nakazując swym uczniom głosić nauki dalej. Wierni pożegnali ze smutkiem swych Panów i zabrali się do budowy świątyń. Mawia się do dziś dzień, iż tym najwierniejszym jest dane ujrzeć w świątyni swe bóstwo...
By Raija Ritva Alatalo.
~ Powitanie.
Amos.
~ Pożegnanie.
Avis.
Ogień to niszczycielska siła,
dla wrogów czerwona mogiła.
Żywioł dziki, nieokiełznany.
Samym Bogom odebrany.
Wtedy las płonie, a przeciwnik ginie.
Kiedy odór śmierci serce popiołem owinie...
Odwrotu już niema, śmierć w oczy zagląda.
Gdy na żarzone ciało jeszcze ukradkiem spogląda...
Nasza siła jak ptak ognisty,
powstaje z popiołów w ogniu krwistym.
Skrzydła swe nad światem rozpiera,
otula wiernego, a niewiernym poniewiera.
I kula ognista góruje na niebie,
niosąc światło, dogląda i Ciebie.
Aby ciemność ognia nie przytłoczyła,
aby wróg nie kąsał jadem jak żmija.
Ogień symbolem naszego życia,
Siły, nie dla wszystkich do zdobycia.
W naszych sercach żar płonie,
niech i w twym niewiernym kiedyś zapłonie.
By Nafre Eranie.
~ Motto.
"Ogień zniszczy ciemność wszelką, nada światu blask stracony,
bo cień czyni szkodę wielką, przez nas będzie przepłoszony."
~ Flaga.
By Shadia.
~ Godło.
By Drein Askarioth.
~ Historia.
Chaos - wielka, bliżej nie określona masa - pochłonęła w sobie cały świat. Jak okiem sięgnął, rozciągała się nicość. Jednak nic to dla nas zawsze COŚ - próżnia, ciemność. Jak więc wyobrazić sobie NIC?
Pewnego dnia - choć może i nocy, bo określić się tego nie dało - Chaos zaczął ustępować, odkrywając kolejno piękne, płynące miodem i mlekiem krainy.
Chaotyczna masa, zanikając zupełnie, pozostawiła po sobie trójcę wilków. Byli to bracia, różnili się jednak niesamowicie pod względem wyglądu i charakteru. Od początku wiedzieli, po co zostali zesłani i jakie są ich możliwości. Każdy ruszył w swoją stronę.
Biała sierść Shevara falowała i połyskiwała zdrowo, gdy ten głosił napotkanym psowatym swe nauki. Ostrzegał przed złem, dobro zaś wychwalał. Znalazł sobie wyjątkowe miejsce w sercach wielu i dlatego został okrzyknięty przez nich bóstwem dobra, patronem miłości.
Athero najbardziej z braci oddany był ogniu - i to głównie na nim się skupiał, podczas swoich przemów. Ci, którzy mogli podziwiać jego płonącą wręcz ognistoczerwoną sierść czuli się wybrańcami, orzekł bowiem razu pewnego Athero, iż tylko niektórzy patrzeć mogą na niego bez szkody - złu oddani lub w dobrze skąpani mogą oślepnąć na dni kilka. Tak właśnie został mianowany bóstwem neutralnym.
Dahaka - czarny, ogromny, zlewający się z mrokiem - wybrał inną metodę niźli bracia. Każdego napotkanego osobnika siłą zmuszał do wiary w niego. Pewnego dnia jednak rosły doberman postawił mu się - powiedział "nie" - i choć nie miał szans w walce, trwał przy swoim. Wtedy Dahaka doszedł do wniosku bardzo ważnego - mianowicie, iż chce mieć właśnie takich wiernych - takich, którzy potrafią się sprzeciwić! Porzucił dotychczasowych przymusowych wyznawców i zebrał w jedno wszystkie psy, których serca mrok zakrywał. Uczył ich sztuk walki i w krótko po tym został okrzyknięty bóstwem złym.
Znaleźli się i niewierzący - choć ich liczba zbyt duża nie była. Owa grupa żyła pomiędzy "obozami" wiernych. To oni właśnie postanowili zjednoczyć w całość trzy grupy oddanych bóstwom - łącznie ze swoją. I wedle słowa ich, tak też się stało. Wszyscy do zdania doszli jednego, iż winni nazywać się Sforą Ognia.
Shevar, Athero i Dahaka odlecieli, wcześniej nakazując swym uczniom głosić nauki dalej. Wierni pożegnali ze smutkiem swych Panów i zabrali się do budowy świątyń. Mawia się do dziś dzień, iż tym najwierniejszym jest dane ujrzeć w świątyni swe bóstwo...
By Raija Ritva Alatalo.
~ Powitanie.
Amos.
~ Pożegnanie.
Avis.
