Przybył wędrując tuż przy linii drzew. Jego brązowe futro zlewało się z otoczeniem rdzawo-brunatnych liści, a stąpanie wytłumiał dziko rosnący mech. Reasumując, dla obecnych na polanie był niezauważalny.

Za to ona była widoczna prawdopodobnie już z daleka, bo jak to tak, nie zauważyć blasku bieli płatka śniegu wśród ciemnych i jaśniejszych, ale nadal zieleni puszczy? Co więcej, Feindschaft nawet nie kryła się ze swoją obecnością, idąc z dumnie uniesionym łbem i chłodnym spojrzeniem utkwionym gdzieś w dali. Zbliżając się do polany, dostrzegła boksera stojącego tuż przy linii drzew.
- Witam. - Odezwała się spokojnie, grzecznie kiwając mu pyskiem. Przeszedłszy obok niego, znalazła się na polanie, gdzie w oczy rzuciło jej się plamiste szczenię. Jemu również kiwnęła głową.
- I witam. - Tym razem jej głos był nieco cieplejszy. W końcu to było szczenię..!

-Lilios-odrzekł, dokładnie trzy razy przecinając ogonem powietrze. Podążył wzorkiem za śnieżnobiałą suką. Wtem, ku jego uciesze, natknął się w runie leśnym na dorodnego grzyba. Wedle jego najlepszej wiedzy był to jadalny maślak, więc skonsumował go szybko i ze smakiem, by zaspokoić jego wieczny głód, chociażby takim "byle czym". Podniósł łeb, gdy usłyszał kolejne powitanie. To oznaczało, że był tu ktoś jeszcze! Z trudem wypatrzył maleństwo pośród wysokiej trawy. Poznał znajomy głos i zbliżył się to małej dalmatynki i jej towarzyszki.
-Liliar!-zawołał radośnie. Starał się, by jego smutki odeszły w zapomnienie, lecz jak można puścić w niepamięć przyjaciół ze swojej sfory?

Dwa psy. Dwa kolejne psy, tym razem raczej spoza Sfory Demonów. Z tego, co było jej wiadomo, zdecydowana większość ich stada znajdowała się teraz w Sali Wspólnej. Przechyliła lekko śnieżny łeb, przyglądając się im.
- Jestem Feindschaft ze Sfory Demonów. Jak Was nazywają? - Przedstawiła się i spytała, będąc ciekawą, z kimże to ma do czynienia.

Poczuł się zaproszony do rozmowy i usiadł przy dwóch eleganckich paniach.
-Vertumnus Trevento, Sfora Lasu. Bardzo mi miło.-powiedział szczerze, unosząc fafle w uśmiechu.

- Mi również miło Was poznać. Albo raczej Wasze miana, gdyż żeby poznać inną osobę, potrzeba tak naprawdę czasu. - Przyznała spokojnie, również przysiadając. Spojrzała na małą dalmatynkę.
- Znam kilka psów ze swojego stada. Zdążyłam poznać trzy inne suczki oraz jednego psa, kolejny pies przybył do stada ze mną, a i jeszcze jednej suczki się spodziewamy, mojej siostry. A Ty? Poznałaś już kogoś ze swojego stada? - Spytała cicho.

-Znam tylko jednego samca, ale o ile mi wiadomo, nie jest nas wielu.-przyznał się. Przysłuchał się odpowiedzi białej samicy. Czyżby Demony były obecnie najliczniejsze? Zastrzygł uszami z ciekawości.

Kiwnęła łbem. Okej, na razie zebrała informacje o dwóch sforach: Lasu i Śniegu. Obie niezbyt liczne były póki co, więc Demony miały więc póki co liczebną przewagę. Mało tego, w jednym ze stad było szczenię, które raczej wiele zrobić nie mogło.
- Na pewno ktoś się niedługo znajdzie, Szepcząca. - Powiedziała spokojnie, rozglądając się na polanie. Wybrała się właściwie tutaj po to, ażeby znaleźć jakieś ciekawe rośliny i ewentualnie zebrać kilka. Szukała na początku pokrzywy.

Zauważył to zerkanie na boki Feindschaft.
-Szukasz czegoś?-zainteresował się życzliwie. Ot tak, z ciekawości.

- Gdybyś miała jakiś problem, zawsze możesz mnie poszukać. Postaram się Ci pomóc. Ale nie licz na pomoc, jeśli będzie to kosztem mojego stada. - Zaoferowała, po czym zerknęła na boksera.
- Właściwie wyszłam z zamku, ażeby poszukać w okolicach różnych roślin. W tej chwili akurat rozglądam się za pokrzywą. - Wyjaśniła, nadal się rozglądając. Schyliła się lekko, ażeby sprawdzić, czy w pobliżu jakiegoś niskiego krzewu nic nie postanowiło wyrosnąć. MIałoby całkiem niezłą kryjówkę.

Zastanowił się chwilę, czy powinien jej pomóc. A jeśli knuła coś przeciwko obcym stadom? Wstał i zaczął rozglądać się w poszukiwaniu rzeczonej pokrzywy.
-Po co ona Ci właściwie potrzebna?-zapytał się zachowawczo, bo jeśli Leśnych wpuści w maliny, nikt mu tego nie podaruje. Prawdopodobnie jako pierwszy dojrzał zioło i delikatnie zerwał tak, by nie poparzyć sobie pyska. Spojrzał wyczekująco na Feindschaft.

- Jestem medykiem, Vertumnusie. Z pokrzyw mogę wytworzyć odpowiednie leki. Pokrzywa, choć sama parzy, jest dobrym lekiem na poparzenia oraz różnego rodzaju wysypki. Jest też bardzo popularną rośliną, więc nietrudno o nią. - Wyjaśniła, rozglądając się i podeszła do niewielkiego krzaczka, ostrożnie wyrywając go z ziemi. Położyła go po chwili obok.
- Mam też pewien pomysł na inne wykorzystanie pokrzywy, również w leczeniu, ale nie podzielę się tym pomysłem z nikim, póki nie dowiodę, że mam rację, a obecnie daleko mi do tego.

Podłożył suce pokrzywę pod łapy.
-Rozumiem - kiwnął łbem na potwierdzenie swoich słów. To raczej nie mogło bezpośrednio zagrozić jego stadzie. Podjął się poszukiwań kolejnego krzaczka w spokoju.

Popatrzyła przez chwilę na zerwaną przez siebie pokrzywę oraz na drugą roślinkę, zerwaną przez Vertumnusa. Trzeciej na polanie nie widziała, więc musiała zadowolić się tym. W porządku, wystarczy. Teraz trzeba to tylko zabrać i wysuszyć. Spojrzała na małą.
- Wiesz, wystarczy mi już tyle. Ale jeśli chcesz, to możesz pozbierać dla siebie, a następnym razem, kiedy się spotkamy, mogę Ci powiedzieć, w jaki sposób zrobić z tego użytek. Może też zostaniesz medykiem. Mrugnęła do niej. Lubiła dzieci.
- No cóż, na mnie już pora. Do zobaczenia następnym razem, oby nastąpiło to dość niedługo.
[zt]

-Możemy się pobawić-machnął ogonem zachęcająco i zaległ przednimi łapami na ziemi, zad utrzymując w powietrzu.
-berek!-zawołał, tykając Szepcącą w ramię. Odskoczył na jakiś metr w tył.

Rzucił się do pościgu, wyprzedzając małą o dwa kroki. A jak mu się pysk cieszył!
-Akuku!-co za stary, zidiocały lump. Odbija mu na stare lata. Dźgnął ją lekko pazurem w ucho i ukrył się za pobliskim drzewem.