Można wierzyć w różne rzeczy, jednak wiedza zaczyna się tam, gdzie wiara nie jest już potrzebna. Poczekajmy, zobaczymy. Nawet jeśli tak się stanie to co w związku z tym? Brak starzenia się był fajną perspektywą, nawet dla Odama, któremu nie przeszkadzała w żaden sposób śmierć. W końcu dopók jej nie ma to nie nasz problem, a gdy przyjdzie to już nie ma nas.
- Wieczna młodość ciała może być przekleństwem. Jeśli to prawda, to możesz mi uwierzyć na słowo, że się o tym przekonasz.
Leśny już sobie wyobrażał, jak to jest fajnie gdy masz młode, zdrowe ciało a twoja druga połówka rozsypuje się już w mogile. Niezbyt przyjemna wizja. Ale kto w to wszystko uwierzy? Na chwilę obecną samoyed wolał poczekać na dowody.
- I jakie to ma znaczenie? Żyjesz, jesteś tutaj, a wszystko o czym mówisz to przeszłość. Jeśli będziesz żyć przeszłością nie będziesz miał czasu na teraźniejszość.
O matko... ale filozoficznie... samiec już dawno zrozumiał, że rozpacz i rozdrapywanie dawnych ran do niczego nie prowadzi.

Wieczna młodość z pewnością kusząco brzmi, jednak prócz tego stanowi nieopisane przekleństwo. Na jak długa wieczność można sobie pozwolić nim dopadnie cię szaleństwo, ponieważ wszyscy, których znasz, zwyczajnie poumierali? Może z czasem się do tego przyzwyczajasz, jednak nie zmienia to faktu, że przeżycie z każdym kolejnym rokiem nie staje się mniej bolesne. Wydaje się, że jest inaczej, ale to tylko pozory.
- Mam wrażenie, że już o tym za dobrze wiem - westchnął.
Perspektywa długoletniego życia nie przemawiała do niego ani trochę, choć może z czasem ten pogląd mu się zmieni. Jeśli nie to będzie więźniem własnej świadomości, która z pewnością nie da mu spać w nocy.
- Przeszłość ma to do siebie, że zawsze wraca. Na chwilę, na długo, ale wraca. Przypomina nam, że jest i się od niej nie uwolnimy.
Kończąc słowa znajdował się już przy drzwiach chaty, jakby zastanawiając się czy powinien ją opuścić. Prawdopodobnie powinien, bo i tak zabrał Leśnemu wystarczająco dużo czasu. Skinął mu zatem łbem i w mgnieniu oka go nie było.

z/t

Wysłuchał wszystkich słów szczeniaka. Miał już odpowiedzieć, ale ten zniknął za progiem domostwa. Tylko wziął głęboki oddech i również opuścił to miejsce.
[z/t]